Appelkruimeltaart

Met enige vertraging presenteer ik jullie dan toch eindelijk mijn blog van woensdag taartjesdag. Voor clubavond heb ik woensdag een traditionele appelkruimeltaart gemaakt. De appels waren heel toevallig in de bonus en ik wilde mij al een tijd weer wagen aan een appeltaart zonder pakje. Ik moet bekennen dat ik nog maar weinig appeltaarten zonder pakje gemaakt heb, meestal heb ik een pakje van Granny´s appeltaarten gemaakt en vroeger uiteraard die van Koopmans. Ik heb een aantal keren een poging gedaan tot het maken van een appeltaart zonder pakje maar deze smaakten toch beduidend minder als die uit het pakje. Ze lijken zo simpel, maar appeltaarten zijn tricky dingen hoor. Dit keer heb ik gebruikt gemaakt van een recept uit mijn laatste aangeschafte bakboek, het recept zag er heerlijk uit en niet al te moeilijk, dit zou te doen moeten zijn. Het werd geen traditionele appeltaart waar je met een echt deeg werkt die je in de vorm moet drukken. Het werd een enigszins vloeibaar deeg wat je in de vorm moest schenken, gelukkig had ik hier al ervaring mee door de Granny´s appeltaartmix. Er ging eigenlijk weinig mis tijdens het voorbereiden, pas bij het uit de vorm halen van de taart sloeg het noodlot toe. Ik dacht dat de taart had losgelaten van de vorm, ik kon het zien. Maar blijkbaar zat de onderkant nog een beetje vast en zo heb ik hem kapot ´getrokken´ als het waren. Ondanks dat die er grotesk uitzag smaakte die goed. Mijn eerste echte, zonder pakjes gemaakte en gelukte appeltaart! Hierbij het recept en de foto.

Appelkruimeltaart

• 4 grote, zoete appels in blokjes (ik heb elstar gebruikt omdat die in de bonus waren)
• 1 el citroensap
• 60 gram ongezouten boter
• 2 el suiker
• 1 tl geraspte citroenschil
• 150 gram ongezouten, zachte boter
• 150 gram lichtbruine basterdsuiker
• 1 tl vanille-extract
• 2 grote eieren
• 100 gram gemalen amandelen (amandelmeel, verkrijgbaar bij biowinkels en reformwinkels)
• 200 gram zelfrijzend bakmeel
• 1/2 tl bakpoeder
• 1 el melk of yoghurt

Kruimellaag

• 100 gram bloem
• 75 gram koude boter
• 50 gram rietsuiker of lichtbruine basterdsuiker

1. Verwarm de oven voor op 180 graden en vet een springvorm van 20 cm in en bekleed met boter. (Ik heb hem gemaakt met mijn springvorm die beduidend groter is dan 20 cm, dit werkt ook prima maar hij wordt dan minder hoog en misschien moet je de baktijd verkorten omdat die sneller gaar zal zijn. Checken dus!)
2. Schil de appels en snij ze in stukjes, besprenkel ze met citroensap tegen het verkleuren. Verhit de boter in een grote koekenpan op middelhoog vuur. Voeg de appels en citroenschil toe en bak ze in 5-10 min. zacht. 
3. Klop in een kom met een mixer de boter, basterdsuiker en vanille licht en luchtig. Voeg de eieren 1 voor 1 toe en klop het mengsel kort. Roer er het amandelmeel doorheen. Spatel het bakmeel, bakpoeder en melk/yoghurt doorheen. Roer de appels erdoor en schep het beslag in de vorm. (Ik had waarschijnlijk iets teveel boter gebruikt bij het zacht maken van de appels, ik heb dus eerst wat vocht weggegooid voordat ik het bij het deeg gedaan heb. Dit om te voorkomen dat het deeg te nat zou worden. Het werd alsnog relatief nat, maar ik wist dat dat wel goed zou komen.)
4. Maak de kruimellaag. Gooi alles in een keukenmachine als je deze hebt en voilá, kruimels. Als je zoals ik geen keukenmachine hebt meng je alles met je handen totdat je een kruimelig deeg hebt. Strooi de kruimels gelijkmatig over het beslag.
5. Bak de taart 45-60 min. tot hij mooi gerezen en goudbruin is. Laat hem 10 min rusten en haal dan voorzichtig (!) de vorm los. Serveer de taart met slagroom.

hij ziet er misschien niet al te mooi uit, maar smaken deed die wel!

Het is ondertussen ook alweer weekend en als je naar buiten kijkt krijgt iedere bakliefhebber spontaan zin om in de keuken aan de slag te gaan. Het is ondertussen echt herfst geworden en wat is er nou leuker en lekkerder dan lekker warm binnen  te bakken en s'avonds op de bank, in een fleecekleed gewikkeld met een kop thee en een goed boek het gemaakte op te eten? Dat dacht ik. Ik wil dit weekend mijn soufflé bakjes gaan uitproberen en wel te verstaan met een chocoladesoufflé. Ik ga er stiekem eigenlijk al een beetje vanuit dat ze zullen mislukken, maar als ze lukken, dan ga ik zó gelukkig zijn. En misschien ga ik nog wat cupcakes maken, misschien speculaascupcakes of misschien een ander soort. Ik heb nog alle spullen in huis voor een 'Australische cake' (recept uit de Allerhande die mij wel bevallen is) misschien dat ik ze in het klein ga maken en er wat cupcakes van maak. Maar dat zie ik morgen en/of zondag wel weer.