Taart Numero Uno!

Gister was het dan zo ver, de eerste taart moest gebakken worden voor clubavond. Ik had al een paar dagen zitten nadenken wat ik dan precies zou willen maken, zoals in de vorige blog al vertelt is wilde ik graag iets met de laatste aardbeien doen. Aardbeien en chocolade, dat was waar ik mee wilde werken. Uiteindelijk heb ik besloten om een ´simpel´ biscuit te maken, (simpel tussen haakjes want zo simpel is het dus helemaal niet) deze in lagen te snijden; één à twee naar gelang mijn zelfvertrouwen. Deze lagen te vullen met een zelfgemaakte aardbeienmousse en de taart zou worden afgedekt met een laag ganache en verse aardbeien met slagroom. Nou, moest lukken dacht ik!
       Ten eerste, biscuit maken is dus helemaal niet zo makkelijk. Ik had braaf de zes eieren zeven minuten gemixt met de handmixer en toen beetje bij beetje de suiker toegevoegd. Maar toen kwam het moeilijkste gedeelte, de bloem moest er zo soepel en snel mogelijk doorheen worden geschept. Het moest persee met een metalen lepel en het mocht vooral niet te lang duren omdat dan de luchtigheid van de eieren zou instorten. Ten eerste had ik geen metalen lepel, dus heb ik de pannenlikker gebruikt en ten tweede was ik dus niet zo snel en soepel met de bloem er doorheen scheppen. Iedere keer als ik dacht dat het goed gemengd was kwam er weer een klont bloem naar boven. Nouja, liever een wat zwaardere biscuit dan klonten opgehoopte bloem in me taart. Alles netjes in me bakblik gegoten en op hoop van zegen in de oven gezet. Gelukkig begon die te rijzen, maar helaas niet zo hoog als ik wilde, dus dat werd een beetje improviseren.
      De vulling; aardbeienmousse had ik van te voren gemaakt, dit was heel simpel. 250 gram aardbeien pureren met citroensap en suiker. Daarna gelatine erdoorheen mengen en in de koelkast zetten. Na een halfuurtje er stijfgeklopte slagroom doorheen en terug de koelkast in tot gebruik. Helaas werd de mousse niet zo dik en stevig als ik gehoopt had, daar moet ik dus ook nog wat anders op vinden. Gedurende de tijd dat het biscuit in de oven stond had ik de ganache gedaan. Dit is echt zo simpel en zo verrukkelijk! 300 gram pure chocolade in kleine stukjes gehakt, slagroom tegen de kook brengen en over de chocolade gieten. Beetje roeren en laten afkoelen, that's it. Tijdens het afkoelproces heb ik er samen met me huisgenoot een paar aardbeien ingedoopt; mini chocoladefondue! Haha.
      Toen werd het tijd voor het in elkaar zetten van de taart, het biscuit was genoeg afgekoeld en kon gesneden worden. Omdat die nou zo hoog gerezen was als ik wilde kon ik er maar één laag in snijden. Niet dat ik dat heel erg vond, twee lagen is misschien nog iets te hoog gegrepen. Die ene laag snijden was al lastig genoeg maar wonder boven wonder ging die nog aardig recht. Ik heel enthousiast de aardbeienmousse er tussen gesmeerd, pas later bedenkend dat het met snijden wel eens onhandig kon zijn omdat het er tussenuit zou knijpen. Ach ja, het zou wel omhult worden door mijn ganachelaag! Helaas, ook dit was toch iets moeilijker dan gedacht. In het recept stond dat je het er zo overheen zou moeten kunnen gieten, helaas was mijn ganache schijnbaar iets teveel afgekoeld en was het een wat dikkere vloeistof geworden. Ach, maakt niet uit, dacht ik. Dan werk ik het wel netjes met me paletmes over en om de taart. Ja, juist ja. Dit was in principe een heel goed idee, als ik dan ook goed met een paletmes kon omgaan. De zijkanten werden dus een zooitje, de aardbeienmousse kwam er soms uitzetten en mengde weer met de ganache. Ik heb de bovenkant netjes afgewerkt en de zijkanten laten zitten. De bovenkant vervolgens vol gegooid met aardbeien en slagroom om de aandacht naar de bovenkant van de taart te trekken en niet naar de zijkanten en dat was aardig gelukt al zeg ik het zelf.
      Uiteindelijk draait het allemaal om de smaak natuurlijk en hier waren mijn clubgenoten enthousiast over, vooral de aardbeienmousse viel in de smaak. Het biscuit was eigenlijk voor het mooie en lekkere iets te zwaar, maar dat had ik van te voren al bedacht. Al met al, de kop is eraf! En ik heb gemerkt dat ik nog goed moet oefenen met taartenbakken en dat vind ik helemáál niet erg!

Het recept

Biscuit

• 75 gram bloem
• 150 gram zelfrijzend bakmeel
• 6 eieren
• 225 gram suiker

Verwarm de oven voor op 180 graden. Vet een springvorm met een doorsnede van 24 cm in en bekleed de bodem met bakpapier. Bestrooi de vorm met wat bloem en schud het teveel eruit. Zeef de beiden soorten bloem samen drie keer op een velletje bakpapier. Klop de eieren in een grote kom 7 minuten met de mixer tot het mengsel dik en licht is. Klop er beetje bij beetje de suiker door. Spatel met een grote metalen lepel snel en voorzichtig de bloem en 2 eetlepels kokend water door het mengsel. Schep het beslag in de vorm en bak 40-50 minuten tot de taart goudbruin is en van de kant van de vorm loslaat. Laat de taart 10 minuten in de vorm rusten en stort op een rooster om af te koelen. Snijd de taart horizontaal doormidden in het aantal lagen wat je wilt hebben.

Aardbeienmousse

• 250 gram verse aardbeien
• 3 blaadjes gelatine
• 2 dl slagroom
• sap van een halve citroen
• 100 gram fijne kristalsuiker

Pureer de aardbeien met de citroensap en de suiker. Week de gelatineblaadjes in water ongeveer 5 minuten en knijp ze daarna uit. Verwarm ze daarna in de pan totdat ze opgelost zijn, laat enigszins afkoelen en roer door de puree. Zet dit ongeveer een half uurtje in de koelkast. Klop de slagroom heel stijf, voeg eventueel een zakje klopfix toe en spatel het door de mousse. Zet in de koelkast tot verder gebruik.

Ganache

• 300 gram chocolade (puur, melk of wit)
• 300 ml slagroom (125 ml als je witte chocolade gebruikt)

Hak de chocolade in kleine stukjes. Verhit de slagroom in een pannetje en breng het net aan de kook. Giet het over de chocolade en roer totdat alle chocolade egaal gesmolten is. Laat afkoelen en giet het over de taart heen. Je kan het ook romiger en dikker kloppen met de mixer en dan kan je het echt afwerken met een spatel. (Als je daar dus handig mee bent.)